Reoperacja

Prawdopodobne jest, że jakiś czas po pierwotnym zabiegu wszczepienia implantów piersi, konieczna będzie reoperacja w celu skorygowania problemu lub wymiany bądź usunięcia implantu. Problemy, takie jak pęknięcie, przykurcz torebki włóknistej, asymetria, blizny przerostowe (nieregularna, wypukła blizna), zakażenie lub przesunięcie, mogą wymagać dodatkowego zabiegu.

Przykurcz torebki włóknistej

Piersi po zabiegu powiększenia zaczną się goić i dostosowywać do obecności implantów. Normalną częścią tego procesu jest tworzenie przez tkankę piersiową wewnętrznej blizny, bezpośrednio otaczającej implant. W wielu przypadkach tkanka ta tworzy torebkę włóknistą, która pomaga w utrzymywaniu implantu na miejscu. Jednak u niektórych kobiet tkanka bliznowata wokół implantu napina i ściska implant. Kiedy tkanka bliznowata ściska implant, jest to tzw. przykurcz torebki włóknistej. Istnieją cztery stopnie przykurczu torebki włóknistej – od I do IV według skali Bakera; leczenie chirurgiczne jest zwykle zalecane w przypadku stopnia III i IV.

Przykurcz torebki włóknistej sprawia, że pierś wydaje się wyjątkowo napięta i może powodować ból. Szanse wystąpienia przykurczu torebki włóknistej, zwykle zwiększają się wraz z czasem posiadania implantów. Przykurcz torebki włóknistej jest czynnikiem ryzyka pęknięcia implantu i jest jednym z najczęstszych powodów reopracji.

Szacowane ryzyko wystąpienia przykurczu torebki włóknistej stopnia III/IV w skali Bakera u pacjentek po zabiegu powiększania piersi* na podstawie 10-letnich badań:

• 12% przez 10 lat w przypadku implantów piersi MemoryGel^TM8;

• 18% przez 10 lat w przypadku implantów piersi wypełnianych solą fizjologiczną⁹;

• 4% przez 10 lat w przypadku implantów piersi CPG^TM10.

   

Długoterminowe dane kliniczne, wykazują niższe wskaźniki przykurczu torebki włóknistej, w przypadku użycia mikroteksturowanych implantów piersi MENTOR^® SILTEXTM w porównaniu z gładkimi implantami firmy Mentor u pacjentek po zabiegu powiększania piersi11.

*Dane kohorty pacjentek po pierwotnym zabiegu powiększania piersi z naszych 10-letnich badań.

Usunięcie implantu

Razem z lekarzem pacjentka może zadecydować o usunięciu implantu z powodu powikłania lub w celu poprawy efektu kosmetycznego. Ważne jest, aby wiedzieć, że nie oczekuje się, iż implanty piersi będą służyć pacjentce do końca życia, a im więcej czasu minęło od zabiegu, tym bardziej prawdopodobne jest, że z jakiegoś powodu trzeba będzie je usunąć, wymieniając na nowe lub nie.
 

Pęknięcie

Za pęknięcie implantu piersi uważa się rozerwanie lub przedziurawienie jego powłoki. Implanty piersi mogą pęknąć lub przeciekać z wielu powodów, w tym: uszkodzenia przez instrumenty chirurgiczne podczas zabiegu, nacisk na implant podczas zabiegu, powodujący jego osłabienie, wywarcie nadmiernego nacisku na klatkę piersiową, uraz, ucisk podczas mammografii lub normalne używanie z czasem.

W naszym 10-letnim badaniu ogólne występowanie pęknięcia* u pacjentek po zabiegu powiększania piersi wynosiło:

• 9,8% w przypadku implantów piersi MemoryGel^TM12;
• 3,3% w przypadku implantów piersi CPG^TM13.

Przeprowadzono również analizę w celu oszacowania prawdopodobieństwa pęknięcia lub deflacji w określonych latach po zabiegu przy użyciu metody Kaplana-Meiera. Metoda ta uwzględnia pacjentki niewracające na badania kontrolne i odpowiednio dostosowuje szacowany współczynnik pęknięcia. Szacowany współczynnik pęknięcia Kaplana-Meiera na 10 lat po zabiegu wynosi 25% w przypadku implantów piersi wypełnianych solą fizjologiczną, 7% w przypadku implantów piersi CPG^TM i 24% w przypadku implantów piersi MemoryGel^{TM 14,15,16,**}. Dokładność szacunku metodą Kaplana-Meiera dla pęknięć implantów Mentor, jest ograniczona niskimi wskaźnikami badań kontrolnych, zaobserwowanymi we wszystkich kohortach badania rezonansem magnetycznym w ciągu 10 lat oraz innymi zagrożeniami, jak usunięcie wyrobu z przyczyn innych niż pęknięcie.

*Dane z kohorty pierwotnego zabiegu powiększania piersi (połączenie 1. i 2. kohorty rezonansu magnetycznego).

**Dane dotyczące implantów CPG^TM i MemoryGel^TM pochodziły z kohorty pacjentek po pierwotnym zabiegu powiększania piersi (1. kohorta rezonansu magnetycznego).